Het mag gezegd worden.

Beste mensen, Het voorbije jaar was deze blog niet echt levendig te noemen. Dat heeft zo zijn reden: Balein bevindt zich al een geruime tijd in staat van ontbinding. Gelukkig gaat in de natuur niks verloren. De verschillende elementen hebben zich verspreid over verschillende landsgrenzen en disciplines.

Desalniettemin is de mogelijkheid dat u hen in de toekomst nog eens samen aantreft op papier, een podium of in een onherbergzaam trainingskamp niet geheel onbestaand.

Ivo

Bij de dood van Hugo Claus (two years gone)

Hugo Claus staakt het flirten
en trouwt voor het laatst.
Kiest een zaal en een datum,
loopt nog langs bij de kapper
want netjes ligt mooi.

Verwittigt zijn naasten,
verduistert zijn angst
en probeert in de tijd
die zich uitstrekt tot dan
om vooral niet te veel te

bewegen. Droomt zich lust.
Prijst zich bruidegom in satijn,
ziet als blinde in zwart
van de nacht lichter zwart,
een soort eindeloos bonte vacht.

Dit gedicht is een herwerking van een eerder gedicht dat Balein Wouter schreef bij het overlijden van Hugo Claus, dag op dag twee jaar terug.

Dichters op het Spoor: het was…

geweldig.

Hier komt binnenkort een uitgebreid verslag van al dat moois. In afwachting daarvan, alvast een link naar enkele foto’s… http://www.facebook.com/album.php?aid=2037143&id=1062976331.

Dichters op het Spoor 2010

Klas uit Gent zet poëzie op de sporen

GENT, januari 2010. Dichters op het spoor, een jaarlijks initiatief naar aanleiding van gedichtendag, staat dit jaar in het teken van jeugd. Kinderen van het vierde leerjaar verrassen jong en oud met poëzie op de trein, en kruipen een dag in de rol van poëziepolitie. Vergezeld van dichters (ook wel: oudere kinderen) lezen ze gedichten voor aan treinreizigers. Nog voor het gedichtendag is moet iedereen minstens één nieuw gedicht kennen!

Dichters op het spoor is een project van Toon Vanlaere (oprichter), in samenwerking met leerkracht Chris De Potter (Gaspard de Colignyschool, Gent), Collectief Balein (groepering jonge schrijvers) en NMBS. Dit reizend initiatief gaat door op zaterdag 23 januari, tussen Gent, Brugge en Kortrijk.

Zaterdag staat dan ook in het teken van grenzen, in de poëtische zin. De volwassenen zijn grenswachters, de kinderen zijn lid van de poëziepolitie. Op verschillende plaatsen op het traject moeten de kinderen grensovergangen passeren: station Gent Sint-Pieters, station Brugge, station Kortrijk. Om te mogen passeren, moeten de kinderen hun poëziepaspoort kunnen voorleggen. Maar de kinderen bekleden ook een officiële post, want ze zijn lid van de poëziepolitie. Ze hebben een plicht te vervullen: ze moeten poëzie tot bij de mensen brengen. Meerbepaald moeten ze zorgen dat iedereen die ze ontmoeten klaargestoomd wordt voor gedichtendag, door kennis te maken met minstens één nieuw gedicht.

De leerlingen uit het 4de leerjaar zullen eerst in het station van Gent Sint-Pieters gedichten voordragen aan geïnteresseerde reizigers van 9u15 tot 9u45. Omstreeks 9u45 sluiten de volwassen dichters zich aan en wordt de trein van 10u05 genomen naar Brugge. Op de trein hopen we via de intercom één of meer gedichten voor te dragen en daarna zullen de reizigers door kleine groepjes van kinderen en volwassen dichters op poëzie getrakteerd worden.

In Brugge zal Collectief Balein de kinderen tussen 11u en 12u een workshop aanbieden rond poëzie op het Simon Stevinplein. Op diezelfde plaats zal er een toonmoment zijn omstreeks 13u30. Om 14u34 nemen we vanuit Brugge de trein naar Kortrijk en om 15u43 rijden we tot slot van Kortrijk naar Gent. Ook tijdens die ritten zullen de reizigers weer van de gedichten kunnen genieten.

An Vandesompele + Meander = 2010?

Collectief Balein: ruim een jaar ver, en nog steeds niet betrapt op stilzitten. Deze keer danken we onze opschudding aan An (Anna voor de vrienden), die aan iets moois bezig is bij Meander. In 2009 publiceerde ze enkele gedichten in het poëzietijdschrift Meander (gedichten en het bijhorende interview, klik hier).

Naar aanleiding van die publicatie werd ze deze week door een jury genomineerd voor de Meander Dichtersprijs 2010, samen met nog 5 anderen. Om die reden nodigt ze ons uit om het volgende te doen:

Ik wil jullie […] van harte uitnodigen om hier even een kijkje te gaan nemen. Je kan er luisteren naar een kort interview met alle genomineerden en je (liefst vòòr zondag) inschrijven op de nieuwsbrief van Meander. Zondag ontvang je dan via die nieuwsbrief meer uitleg over de prijs, en een link om te gaan stemmen op één van de zes genomineerde dichters. Natuurlijk zou het fantastisch zijn mochten jullie daarbij op mij stemmen, maar omdat de beste, en alleen de beste hoort te winnen, hoor je natuurlijk alleen te stemmen op wie je het meest bevalt!

Alvast bedankt om even een kijkje te gaan nemen op de website, en een warme zwaai vanuit Rome!

Ik ga daar natuurlijk op in.

Groeten van Balein Wouter

Dirk, Ivo en Jan op De Nachten

Op 7 november op De Nachten beleven drie Baleinen de presentatie van een bundel waaraan zij woorden verstrekten. De bundel heet Print is Dead, en blijkbaar kon ik al wat meer losweken, uit het boek 70 jaar Manteau 7 jaar Meulenhoff | Manteau. Hoera voor Dirk, Ivo en Jan! En, terwijl we hoera roepen, insgelijks voor Barbara, Maarten en Eva.

kunstbende

Dirk, Ivo, Jan en vele anderen

printisdeadcover

printisdeadinleiding

isbn

Dirk bij de Muzeval

Onze eigenste Dirk staat donderdag in Antwerpen op de planken; dit ter gelegenheid van de 130e Muzeval. U leest er meer over bij de Muzeval en op Facebook.

Balein Lijft In—Een verslag

Dichterkens! Kan het aanbieden van een tot in het absurde gevarieerd programma een toeschouwer ertoe bewegen om met onafgebroken en steeds hernieuwende interesse een zitting van meer dan twee uur uit te zitten? Wij van Balein hebben ons, samen met onze rijke schare aan gastperformers en laureaten, schuldig gemaakt aan een empirische test van het literaire uithoudingsvermogen van een overigens zeer geduldige groep Gentse-Feesten-gangers. Velen hebben bevestigd dat het gesmaakt heeft, en aan diepgang en verrassing was het naar verluidt nooit zoeken. Dat we het wat te lang hebben laten uitlopen, wel ja… het weze ook vermeld, als les voor een volgende keer. Van nature genoopt tot verantwoording, publiciteit en dankbetuiging brengen we je hier verslag uit van onze derde avond van Balein, “Balein Lijft In”, woensdag 22 juli 2009. Ons motto: klank is genot.

Maar misschien even wat recente geschiedenis: gastheren en –vrouwen Philip Meersman, Jase Van Grembergen, Priegel Koelman en Dirk (geluid) hadden het enkele maanden terug in hun hoofd gehaald om tijdens de Gentse Feesten in Gent-In-Cap een tien-plus-één-daagse op te zetten omtrent poëzie en, bij uitbreiding, Klankkunst. We schrijven “Klankkunst” (met de K van Kultuur), daar het project ook blinden onder het publiek verwachtte (en telde), en het zodoende van alle bijdrages, de hele cyclus door, gevergd werd dat ze met enkel klankband ook tot hun recht kwamen. Meer over dit uitbundige project, zie de facebookpagina.

De opbouw van de avond was trouw aan het schema van ook onze eerste (december 2008) en tweede editie (mei 2009), eerder besproken op dit blog. Naar analogie van een bekend cakerecept mag het recept “drie derdes” heten: laureaten uit inzending (één), een gastdichter (twee), en eigen werk (drie); dit alles gelardeerd met een saus van (overwegend muzikale) performance. Deze derde editie werd een kleine maand op voorhand aangekondigd via ons blog, en vergezeld van een oproep tot inzending rond het thema “op de tast”. Terwijl onze virtuele postzak aandikte, konden wij terug de eer genieten om onder de inzendingen kwaliteit en talent te ontdekken (Valérie Tack! Astrid Dewancker! Jan De Vries!) of te herontdekken—sommigen waren niet aan hun proefstuk toe (Daniel Billiet!)—en vervolgens aan te prijzen. Voor de rol van gastdichter viel ons lodderig oog op de jonge deerne Bo Vanluchene. Voor het eigen werk en de muzikale lardering nam Dirk ook nog contact op met Koen De Wit, van Breda. Tenslotte vonden we Olaf Risee bereid om ook zijn hoogsteigen inbreng ten podium te voeren.

Er was ook een voorprogramma. Na een kort welkomstwoord van curator Philip Meersman trad het muzikale duo Jerry aan, met muziek op het kruispunt van country, gitaar, Jerry Garcia, meerstemmige zang, Amerika, Hank Williams en americana. Hebben we al gezegd dat zanger/gitarist Pisteffo een bijzonder mooie stem heeft? Verwante hyperbolen kunnen trouwens gewijd aan zangeres/percussioniste Barbara babysnakes, maar laat ons hier niet flemen maar verslaggeven.

Na Jerry was er Balein. Marie Meeusen (Balein) gaf in onzer naam een uiteenzetting weg. De kern van ons betoog kunnen we in de ruimte voorstellen als een klein gewichtig manifesto van kwaliteitsclaim (we hebben de ballen aan onze walvis om te zeggen waarom we een inzending goed of slecht vinden), verlicht door menig heliumballon van toespelingen op de afwezigheid van structuur en discipline in interne rangen. Om maar te zeggen dat we gewoon zo onbevangen als mogelijk inzendingen op hun kwaliteit beoordelen, en dat oordeel motiveren.

Na de passende toespelingen op lijf en zelfbewuste genialiteit van Olaf Risee, liet Marie het podium aan de betreffende, die zijn reputatie van performer duidelijk niet heeft gestolen. Hij stond, hij zat, zat opnieuw maar dan op de rand van het podium; bracht ons een veelvoud van verkenningen, hield ons moeiteloos zoet, en (middels Jupiler) zijn keel gesmeerd. Vervolgens deelde ondergeschrevene in de presentatie, en kondigde de eerste van onze drie laureaten aan. Astrid Dewancker trakteerde ons op intimistische gedichten, die ze bracht in een expressieve, gepast sobere stijl. Tweede laureaat was Valérie Tack, die ons nog bevestigde dat we getuige waren van haar absolute podium- en inzendingsdebuut, om er dan een heuse speech tussen te lappen, en ook nog het geselecteerde ‘Glinsterende vlindertjes en zo’. Of, hoe deze lady bewees dat podiumdrang het wint van plankenkoorts. Officieel als derde laureaat betrad Daniel Billiet de planken, maar gezien zijn van kwaliteit blakende en daarom indrukwekkende curriculum had een rol als gastdichter hem ook niet misstaan—ondergeschrevene neemt zijn virtuele hoedje (^) af (>).

Na de pauze trad klank uitdrukkelijk op de voorgrond. Dirk Elst (Balein) en muzikant/podiummakker Koen De Wit brachten een dialoog tussen arabesk getinte ritmes en subtiel gedoseerde klarinet. Met gestimuleerde trommelvliezen vervoegden Ivo Allewaert (Balein) en ondergeschrevene hen op het podium, en brachten ritsend enkele gedichten van eigen hand. Ofschoon enigszins bevangen door de hypnose die het vergt om gedichten uit het hoofd te brengen, griften Ivo’s duivelskunstig ineenpassende verzen zich ook in mijn geheugen. Bij wijze van special act maakte ook Dirk Vekemans zijn doortocht op het podium, iets wat bekokstoofd werd tijdens de pauze. En toen was onze gastdichteres Bo Vanluchene aan de beurt. Fascinerend was het om te zien hoe zij met een mix van schroom en gepaste fierheid het publiek wist te kluisteren—o wonder van bindteksten die het oor van de toehoorder aanscherpen in plaats van het te verzadigen. Tenslotte was er Jan De Vries, die waagde wat elders voor ongepast gehouden zou worden: hij kwam, zag en drukte op play. “Eens een groot leider” was goed voor twintig minuten hoorspel met uitmuntende voordracht—niet één foneem haperde. Je kan het ook thuis beluisteren, da’s waar (http://inderand.blogspot.com/), maar samen radio luisteren, we zijn het niet gewoon. En dat is op zich al ongewoon. In Jans warmgevooisde geval leidde dat tot hypnotische vertelsels, die feilloos kwalificeren voor een verhaal voor het slapengaan.

Niet onbewogen begaven we ons na afloop naar de binnentuin, dronken iets, schouderklopten, brachten nog wat te drinken aan, en bedankten. We bedanken langs deze weg nog eens iedereen die dit moois heeft mogelijk gemaakt! Speciale dank aan Ghent In Cap. Tot schrijfs!

Voor Balein,
Balein Wouter

Balein lijft in, het programma:

Op 22 juli organiseert Balein zijn derde avond. Deze avond komt tot stand in samenwerking met Ghent In Cap, een Gents kunstencentrum dat zich inzet voor én met artiesten die de wereld anders horen, zien, ruiken, proeven en voelen. Inzenders mochten vrij exploreren binnen het thema ‘Op De Tast’.

Met:
Astrid De Wancker
Valérie Tack
Daniël Billiet
Jan de Vries
Balein
Gastdichters:
Olaf Risee
Bo Vanluchene
Muzikant:
Koen de Wit

Mensen die al eerder een baleinavond hebben meegemaakt weten dat onze timing wel eens uit de hand kan lopen. Wij willen graag, met jullie hulp, deze kwalijke gewoonte doorbreken. Daarom vragen wij jullie uitdrukkelijk om aanwezig te zijn om 20u. Tot dan!

Deze avond gaat door in Gent, meerbepaald in de maagdenstraat 14. Klik hier als u het op de kaart wil zien.

22 Juli: Balein Lijft In.

koza1Op 22 juli, tijdens de Gentse Feesten, organiseert Balein zijn derde avond. Deze avond komt tot stand in samenwerking met Ghent In Cap, een Gents kunstencentrum dat zich inzet voor én met artiesten die de wereld anders horen, zien, ruiken, proeven en voelen.

Zoals gewoonlijk injecteren we onze voorstelling niet enkel met eigen bloed maar nodigen we ook weer jullie uit om een stukje van jezelf te geven.

Inzenders mogen vrij exploreren binnen het thema ‘Op De Tast’. Waar jullie met je gedicht, verhaal of lied ook willen terechtkomen: In de prak? Onder je schaduw? Uit het oog? In het hart? Doorgestoten naar een donkere kamer? Ergens op een kruispunt van het menselijk geslachtsverkeer? In een samenloop van omstandigheden? Als nachtvlinder door kreten betast? Echografisch? In de buik gevonden?
Alles kan, alles mag. Niemand die het ziet.

Stuur voor 17 juli een drietal teksten of gedichten door naar collectiefbalein@gmail.com. We laten je zo snel mogelijk weten of je geselecteerd bent.